crux de hierro / ferro

11 juli 2017 - El Acebo de San Miguel, Spanje

van rabanal del camino naar el acebo

heerlijk geslapen in mijn kleine monnikencel! jezus aan de muur, watching over me! beter kun je het niet hebben lijkt me.

vanmorgen dus maar weer eens om 5 uur op, waren ook ruim op tijd beneden, ontbijt was er nog niet dus even wachten. er waren er die met een zaklantaarn al om 5 uur weggingen ;o)( op zich ook wel weer een aparte ervaringen en hoe graag ik ook zou willen, niet hier! je riskeert echt je enkels of op mijn leeftijd je heupen :o)) met al dat rotspuin op de weg is het gewoon niet te doen, natuurlijk alles is te doen maar ik wil de camino nu echt uitlopen en dan het liefst zonder iets te breken!

het lopen lijkt nog steeds vooruit te gaan zowel letterlijk (lijkt het niet alleen, maar doet het het ook :o))) en figuurlijk. zoals ik al schreef de kilometers vliegen voorbij, maar het kost ook steeds minder moeite, zowel bergje op als bergje af. nog even en ik blijf lopen!

vanmorgen om een uur of 8.30 kwamen we aan in een dorpje en ik kreeg gelijk een nepal gevoel, zelfde structuur van huizen, gebouwd met de stenen / rotsen die hier overal te kust en te keur liggen. straten die geen asfalt hebben en niet afgevlakt zijn, je loopt echt op de berg zelf. en er waren dus ook genoeg dorpen en rustplekken dat het vandaag wel een soort van vakantie leek te worden.

we hebben dus ook nu de “crux de hierro (zoals de spanjaarden hem noemen) beter bekend als de “crux de ferro” gezien hij heeft een speciale betekenis voor veel pelgrims, ooit is er iemand begonnen met het leggen van een steentje daar en nu komen er wekelijks honderden steentjes bij, die steentjes (het liefst meegenomen van huis) vertegenwoordigen een zonde of een zorg voor zichzelf of naasten van die mensen en door het achterlaten krijg je een soort symbolisch afstand nemen van die zorg, zonde of wat dan ook. die berg groeit dus dagelijks, maar ik denk dat ze stiekem wel wat steentjes weghalen af en toe want zo groot was die berg nou ook weer niet en het is toch al een tijdje aan de gang ;o)) voor mij is het meer vanuit alle verhalen een soort van latste bijzonderheid op de camino voor je santiag de compostella bereikt een soort poort als het ware. we hoeven ook nog maar iets van 200 nog wat te lopen en dan zijn we er! yeahhhhh!

wel weer veel pelgrims vandaag, maar op de ene of de andere manier lukt het steeds beter om hele stukken alleen te lopen, heerlijk! vandaag ook weer een paar stukken gelopen in zo’n oorverdovende stilte, genieten, echt! en dan even stil gaan staan, ogen dicht en mmmmmmm.

amy en vader zijn er ook weer! ze lijkt vrolijk en uitgelaten. ze herkende me in 1ste instantie niet maar later toen we het over riena en pats hadden viel het kwartje! dat was namelijk de laatste keer dat we haar gezien hadden voor haar ziekenhuis opname. gisteravond liep ik het dorp in en zag haar aankomen. vandaag zitten ze weer in hetzelfde pelgrims hotel (nou ja, pelgrimshotel :o)))

ik heb nog een tijdje met haar vader zitten praten, wel de diepte in maar ik durfde het onderwerp, amy, niet aan te snijden en hij begon er niet over.

ze liggen nu met zijn allen bij het zwembad huidkanker te kweken ;o)) lekker te zonnebaden en een biertje of wat dan ook te drinken. ik heb er niet zoveel zin in en schrijf mijn blog nu in afwachting van de was, die dus door de dame van het hotel gedaan wordt in plaats van door mij, heb even gebabbeld met haar en toen ik later terugkwam was het ook zelfs bijna helemaal droog! heerlijk, voor de droger hoefde ik geeneens €2,= te betalen en ik denk dat ze de €5,= die ik haar gegeven had voor de wasmachine in haar eigen broekzak gestoken heeft ;o)) daarna toch maar even een koele duik genomen en me op laten drogen en toen was ik helemaal klaar voor mijn massage :o)) de masseuse vond dat ik er goed uitzag voor al die kilometers die ik gelopen had en zei dat ze maar weinig mensen op de tafel kreeg met zo weinig spierblessures en blaren :o))

dit pelgrimshotel is echt te gek, we hebben een kamer voor onszelf, er zijn ook wel slaapzalen maar we hebben weer gekozen voor een kamer omdat het zo goedkoop is. we betalen hier €35,= voor een 2 persoons kamer die in nederland al gauw €150,= zou kosten, echt spotgoedkoop en lekker snurken in mijn eentje, wie wil dat niet ;o) het is hier echt super-de-luxe!! met een uitzicht op de bergen rondom ons en dus een zwembad.

vandaag weer heel veel vlinders gezien, mooi. en heel veel natuur om ons heen. was wel weer omhoog vandaag met af en toe een steiler stukje maar goed te doen, alleen naar beneden, was redelijk steil op sommige plekken en er lag veel rotspuin/gruis waardoor je echt wel op moest letten. het gekke is, nou gek, meer onervaren, dat er mensen met stokken lopen die ze dan niet gebruiken als een rem door die stok voor hun in de grond te prikken maar hem gewoon blijven gebruiken alsof ze nog de berg op moeten waardoor ze alleen maar meer snelheid krijgen.

het toppunt van vandaag was dus ook letterlijk onze hoogste punt van de hele reis, 1504 mtr, we zijn er over heen gelopen en dat zonder al teveel moeite! ik voelde de zon daar trouwens wel branden, echt branden op mijn huid. we krijgen over een paar dagen nog een bergje en die schijnt wel, wat steiler te zijn maar niet zo hoog, gaan we dus ook even doen ;o)) hoop ik :o))

we kwamen ook nog langs een plekje, albuerge-achtige plaats van ene thomas, die in spanje als kruisvaarder ridder verkleed rondgaat. wij dachten natuurlijk meteen aan onze thomas maar dat bleek hem dus niet te zijn, jammer. had hem wel weer even willen zien. dit was dus een andere, hij had van dat plekje een soort van albergue gemaakt waar je dus ook kon slapen. er was alleen geen elektra en geen stromend water en de wc buiten zonder spoelsysteem, gewoon op de grote hoop ;o)) en je slaapt dan op iets van dikke matten begreep ik van onze texaan die we hier ook weer tegenkomen met zijn kinderen. die kinderen vonden die plek helemaal te gek :o)) snap ik een soort van speelplaats leek het wel.

chris, onze belgische tech-nitwit was gisteren geweigerd in de christelijk (nonnetjes) albergue omdat ze met de bus aangekomen was. ze was er erg vroeg en dat deed de alarmbellen rinkelen bij de zustertjes! als ze op een terras was gaan zitten en pas veel later ingecheckt had was er geen enkel probleem geweest maar ze was te eerlijk en werd daar niet voor beloond. de meeste albergues hebben een strikte policy, je moet een credential hebben en je hebt dus moeten lopen! zo niet dan kom je er niet in, natuurlijk nooit te controleren tenzij je te eerlijk bent!

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Pats:
    11 juli 2017
    je bent zo heerlijk consequent Roel .... geen hoofdletters maar wel een heerlijk verslag om te lezen! ;-)
  2. Marcus:
    11 juli 2017
    Mooie foto's, met name die 05D43BB7-4222-440A-9417-EE96EE7AF5A6!
  3. Riena:
    12 juli 2017
    Mooi maantje!