voetreflexmassage

1 juli 2017 - Azofra, Spanje

van navarrete naar azofra

vandaag aangekomen in azofra, klein dorpje midden tussen de wijnvelden op een hoogvlakte, we moesten dus weer omhoog ;o))  allemaal rioja hier, ik drink er alleen niet van, mijn maag lijkt de wijn wel steeds slechter te kunnen verdragen hou het maar op kir, royal of niet ;o)) en sangria en natuurlijk de nodige biertjes. alleen vandaag even rustig aan gedaan, maar 2 sangria’s bij het eten, gisteren even teveel getankt bij wauw, beetje katterig vanmorgen. wat hoofdpijn en ongestelde darmpjes ;o)) daardoor en natuurlijk een slaapzaal waar we dus niet de enigen waren ;o(

er waren 4 mensen in totaal bijgekomen. 1 spanjaard met amerikaans vriendinnetje en een vriend van een van die 2, ik gok van de spanjaard want hij bemoeide zich niet echt met haar. en dan nog 1 man waar ik amper wat van gezien heb.

die amerikaanse ging meelopen, een weekje of zoiets, was daar nogal vaag in! ze had wel eens eerder een paar dagen gehiked en dat was te merken! ze had een rolkoffer die je ook als rugzak kon gebruiken, ding alleen al woog meer dan 3 kilo en dan had ze ook nog de nodige extra bagage mee, waaronder een fototas die ook zomaar 3 kilo woog, het was haar baby zei ze nog :o)) toen ze er niet uitkwamen met wat nou wel of niet mee moest en kon vroegen ze aan mij wat er allemaal nodig was en hoeveel mijn rugzak woog, toen ik zei van zo’n 10 kilo wilde ze hem wel even proberen en toen ze dat deed schrok ze van het verschil in gewicht met die van haar :o) arm kind! ze moet er de hele trek mee sjouwen! ik heb nog geprobeerd om hem die tas van haar te laten dragen maar dat ging hem niet worden :o)) die jongens waren sowieso helemaal basic, ze hadden niet eens een slaap- of lakenzak, kropen gewoon op het kale plastic van het matras en trokken een deken of een grote handdoek over zich heen, lekker fris! voor anderen ook!

goed, ze heeft uiteindelijk de helft van haar spullen uit de koffer gehaald maar we zijn niet toegekomen aan haar toilettas, wat daar in zat liet te raden over ;o)) we hebben ze niet meer gezien vandaag, toen wij weggingen lagen ze nog heerlijk te pitten!

vandaag was het dus kouder en dat was ook goed te merken. af en toe een spetje regen maar dat mocht geen naam hebben. wel heel veel donkere wolken met af en toe een straal zon erdoor heen die dan op een dorp of een stuk natuur scheen waardoor dat heel mooi werd uitgelicht. ik kreeg in de loop van de dag echt een loopneus, en heb een deel van de dag zelfs met capuchon opgelopen! ik begon met 2 t-shirts onder mijn regenjas/windstopper maar dat was te warm en zweterig dus heb ik 1 t-shirt maar weer uitgetrokken.

de weg was lang en breed en rotsig met veel gruis, we hebben echt, ik denk wel zo’n, 20 km voetreflexmassage gehad! en dat merkte ik wel aan het eind van de dag, gewoon pijn! lekker op bed gaan liggen en natuurlijk weer in slaap gevallen, nou ja natuurlijk, katterig en 25 km lopen hakt er best wel in! toch maar wat minder drinken! maar oh oh oh wat was die hierbas lekker en dat bier, een ambertje (ambar heet ie) heerlijk ;o)) je moet er wat voor over hebben toch ;o))

die hoogvlakte begon na de lunchpauze in nájera, heel toepasselijk ook “alto de nájera” genoemd. mooi om daar om hoog te gaan, even klimmen maar dan heb je ook wat. het waren rotsen begroeid met naaldbomen en tussen die rotsen was zand (allemaal terra kleuren) weggespoeld waardoor je grotvorming kreeg, mooi gebied! vlak daarna begonnen de druivengaarden op de hoogvlakte. sommigen laag op de stam en anderen weer hoog, zal wel met de soort te maken hebben denk ik.

ze hebben hier ook een groot irrigatiesysteem met betonnen bakken die wat hoger stonden en daardoor druk leverden op de slangen die onder de druivenplanten doorliepen. daar hadden ze kleine gaatjes ingemaakt en daardoor was er een constante druppelvorming en irrigatie dus. ook veel aquaduct-achtige structuren, goten eigenlijk, van beton, waardoor ze water van verder op door konden sluizen naar daar waar het nodig was.

het hoogtepunt van de dag was toen ik aan kwam lopen, will liep dit keer voorop, en zag dat will met een groep mensen bij een politieauto stonden, ik nog van rugzak controle? maar nee, er was een groepje koreanen waarvan 1 vrouw haar man al 2 uur kwijt was. hij was afgeslagen naar een dorpje onderweg en zei waren rechtdoor gelopen. ze hadden hem daarna niet meer gezien en zij was erg ongerust en had de politie gebeld! will heeft nog duidelijk proberen te maken dat wij soms wel de hele dag alleen liepen en dat ze zich niet al teveel zorgen moest maken, net toen ze dat zei kwam ik toevallig aangelopen waardoor dat verhaaltje ook weer wat qua kracht inboette :o)) toen we de hoogvlakte opliepen haalde een politieauto ons in, nog steeds op zoek naar de koreaan? ze volgden wel de route die wij allemaal lopen.

het is wel mooi hier hoe je de dorpjes van te voren ziet liggen terwijl je er op af loopt, je ziet steeds meer details (vaak eerst de kerktoren die overal boven uit steekt) terwijl je dichter bij komt. minder leuk is de vele industrie om de grotere steden heen waar je ook vaak doorheen moet lopen inclusief alle herrie die er soms bij zit.

we hebben nu weer een pension met gescheiden kamers, heerlijk! een hele kamer voor mezelf! will ook blij want die hoeft daardoor minder slaapmedicatie in te nemen.

vanavond een pelgrimsmenu gegeten, haalde het bij lange na niet met het eten van gisteravond maar dat merk je ook in de prijs, voor €21,25 waren we klaar, eten en drinken!

terwijl,ik mijn schoonheidsslaapje hield is will weer op zoek gegaan naar onderkomens in santiago en finisterra en heeft nog wat leuks en betaalbaar gevonden ook! we komen dus de 24ste aan in santiago en dan begint het feest ook, ter ere van jacobus zijn geboortedag, kan het mooier! wat ook leuk is dat we daar weer mensen tegen gaan komen die we in frankrijk gezien hebben tijdens het lopen, zoals roy en patricia en misschien nog wel meer, gezellig! feestjehhhhhhh :o)) alhoewel na de ervaring van gisteravond lig ik waarschijnlijk al na mijn 4de biertje in bed, ben het niet meer gewend om zoveel te drinken! misschien maar weer eens een paar jaar stoppen?

dan de 27ste door naar finisterra, dat wordt algemeen beschouwd als de laatste stop op de camino, alhoewel er ook diehards zijn die de route dan weer terug gaan lopen :o((en een weekje strand daar om eens heerlijk uitgebreid te relaxen en misschien, nee! zeker een massage erbij! we moeten ook maar eens nadenken over afbouwen, doen sporters ook altijd heb ik begrepen ;o)) misschien daar maar eens wat rondlopen naar het uiterste puntje? staat een vuurtoren, misschien, we zien het wel!

nou ik dit zo schrijf voelt het net of het volgende week al zover is, maar we moeten nog tot de 31ste doorlopen, wel wat rustdagen erbij maar toch, dubbel gevoel, raar gevoel!

ik ga nu mijn voeten maar eens heel zachtjes masseren met wat kloosterzalf en dan weer lekker oogjes toe,

hasta luego,

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

1 Reactie

  1. Roy De Boo:
    1 juli 2017
    Mooi verhaal en mooie foto's Roel. Ik haal Mia a.s. donderdag op uit Bilbao en pak dan de bus naar Avilés, vanaf waar wij gaan proberen rond 22/7 in SdC te zijn. Hotel aldaar geboekt van 23 t/m 27/7. Zou jullie dus moeten kunnen tegenkomen.