waarheid, 3 snijdend zwaard, ik weet het even niet meer

15 mei 2017 - Bénévent-l'Abbaye, Frankrijk

van la souterraine naar bénévent-l'abbaye

waar moet ik beginnen, de dagen beginnen zich aaneen te rijgen. 's avonds  moet ik al nadenken over waar ik 's morgens vertrokken ben en dan wil ik het niet eens hebben over de dag ervoor!  het is goed dat we een schema en boekje hebben (als die nog niet weggegooid is, scheelt weer grammen) zodat je het tenminste nog kunt nakijken :o) het is ook niet belangrijk, je loopt gewoon van het ene punt naar het andere en de volgende dag doe je hetzelfde. het enige wat veranderd is de omgeving, de slaapplaats, de host- en -essen, het eten, de medepelgrims, de lokale fransen en de plaatsen waar de gîtes, de hotels etc zich bevinden.

vanmorgen dus vroeg (nou ja, 9 uur, de anderen waren al ruim op tijd vertrokken ;o)) afscheid genomen van de hostess claudien, en, on marche! misschien dat ik aan het eind van frankrijk zover ben dat ik deze blog helemaal in het frans doe ;o) maar dat zien we dan wel weer! mijn frans gaat in ieder geval wel vooruit ondanks het feit dat will, die doet het even beter dan ik, er is.

al weer gauw op de route terechtgekomen en snel buiten de stad in het groene buitengebied! wel op een autoweg, dus uitkijken maar evengoed weer mooi. nadeel is dat de temperatuur erg oploopt! we gaan morgen richting, laat ik voorzichtig zijn, de 25 graden en dan wordt lopen toch wel even zwaarder, veel zweten, meer dorst, meer honger naar zout en veel vermoeiender. de brandende voeten voel je ook meer branden, het was dus vandaag ook erg fijn dat we een lavatoir tegenkwamen, dat is een soort wasplaats van vroeger, daar deed je dus je was ;o) dit was een moderne variant met heel lekker en helder koel water, schoenen en sokken meteen uit en dippen met die voeten, mmmmmmmmm ook zoiets, je wil op een bepaald moment wel gaan zitten om wat te eten, rusten en drinken, maar, waar doe je dat, je kent de omgeving niet dus ben je afhankelijk van het boekje waar af en toe wat info in staat zoals gisteren (geloof ik ;o)) dat fijne picknickplekje met die tractor :o) nu dus ook weer, we komen het bos uit aan de rand van het dorp, ik eerst, will moest weer eens plassen ;o)) en kwam daardoor wat later, een mooi bankje, in de schaduw, uitkijkend over een vers geploegde akker, tja........! we zaten er net met zijn 2en toen de 2 francaises eraan kwamen, 1 daarvan heeft echte ;o( blaren, haar kleine teen was helemaal opgezwollen en doorzichtig van het vele vocht en toch niet willen stoppen. wij hadden het er net over of we hier wilden zitten of toch nog even door het dorp in, maar besloten om het bankje aan de francaises te gunnen en zelf door te lopen, the best decision ever! 300 mtr verder was dat lavatoirtje :o) ook hier word ik dan blij van :o))

vlak voor dat lavaoirtje hebben we nog opgelopen met een jonge(n) duitser, 29jr, had zijn congé gegeven aan vriendin en baan, huis verkocht en gaan lopen! ik hoorde op een gegeven moment tikketik achter me en daar kwam ie aanstuiven met 2 van die stokken, vanuit hamburg vertrokken en in één stuk door, al couchsurfend, naar santiago! hij loopt 8 tot 10 uur per dag en doet dan op zijn beste dagen 40 tot 60 km, pffffff, moet er niet aan denken. hij was nu in de modus, en dat begin ik wel te herkennen op mijn manier en mijn ritme, dat ie als ie even wat minder liep hij kriebelig begon te worden, slechter begon te slapen en overliep, bruiste van de energie! jeugd! was ik maar weer 20 ;o))

op 5 km voor bénèvent l'abbaye, we hadden de hele tijd al over autowegen gelopen, er af, meer kleinere wegen met bijna geen auto's en bospaden. daar werd het bloedje heet, wind viel weg of voelde je niet door de zonnekracht, dat moet je dus niet kilometer na kilometer hebben! waterzak was heel snel leeg toen! armen begonnen ook aardig te prikken door de zon, licht verbrand, morgen toch maar smeren met factor 50.

we gaan wat vroeger weg, wordt nog warmer dan vandaag en we moeten stijgen, dalen ook tussendoor, in etappes, verschillende colletjes, 700 mtr! als jullie niets meer horen, alvast de beste wensen en zorg goed voor een ander :o)

aangekomen bij het adres waarvan wij dachten dat het gereserveerd was, dus niet! er was niet eens iemand! uiteindelijk telefoonnummer gevonden van de man die kamers verhuurde, en bleek dat wij niet te boek stonden als de reservisten ;o) die man kwam wel naar ons toe met zijn auto om alles op te helderen. rare verhalen kregen we toen, het lijkt wel of er een kameroorlog aan de gang is hier tussen engelsen die elkaar niet mogen, maar ook weer tussen fransen en engelsen die elkaar zwart maken. we snappen er in ieder geval niets van! afijn er was nog een mogelijkheid in het dorp, engelsen, die te boek staan, hoorden we van een andere engelse (elaine, uit la chapelle-baloue) als sektarisch, christelijk, maar ook met seksueel misbruik van kinderen, www staat er bol van! vlgs www zijn ze uit engeland gevlucht en zijn ze nu weer getraceerd in frankrijk! on top of that: we hadden al een kamer bij ze gereserveerd, die we weer af hadden gezegd omdat we dit allemaal van elaine hoorden. we moesten dus nu wel naar die mensen toe, nog net op tijd ook want ze stond net op het punt om te vertrekken, pffff. ik weet het niet meer! ze zijn vlgs mij wat ik lees nooit veroordeeld en die sites waar ik het op lees zijn zelf ook een b'tje sleazy! waarheid, ik kan er een blog over vullen, wat zeg ik meerdere! we zitten in ieder geval onder dak! we hoorden van onze hostess dus weer hele verhalen over de meneer waar wij dachten gereserveerd te hebben, kleine vieze, donkere, kamer zonder ramen, die hij verhuurde voor 4 personen met stapelbedden maar eigenlijk net groot genoeg voor 2 personen was. door hem was ze ook alle klandizie kwijtgeraakt! etc etc etc nogmaals ik weet het niet meer, ik had bij deze vrouw totaal geen reserves gevoelsmatig, bij die meneer in nepal meteen! ik ben best wel heel intuïtief maar ook daarin kan ik mij vergissen! we gaan vanavond samen met de denen, die in hetzelfde schuitje zaten, uit eten bij haar dochter en dat horen jullie dan morgen weer.

ik ga nu nog heel even genieten van het zonnetje en de goudale (een heerlijk lokaal blondje) waarvan ik dacht dat het uit gouda kwam :o)) niet dus!

bon nuit, embrasser moi

Foto’s