op naar de rustdag

19 juli 2017 - Liñares, Spanje

van triacastelas naar sarria

het werd warm gisteravond, de wind viel helemaal weg, pffffff. tot diep in de nacht voelden we dat, zweten dus terwijl je eigenlijk alleen maar in bed ligt en niks doet, heel vermoeiend dat! maar goed we hebben de ochtend gehaald. will in veel slechtere conditie dan ik maar dat zal ze zelf wel vertellen denk ik. will had ook haar wekker gezet, op de telefoon. hij ging ook keurig af op tijd maar……. hij was via de muur op de grond gevallen. ik denk dat het toch wel zo’n 5 minuten geduurd heeft voor will doorhad  dat ie niet meer bij haar in bed lag en ik hem op de grond vond, ik moest helemaal plat op de grond gaan liggen voordat ik er bij kon en hem dus uit kon zetten. eerst mijn gesnurk en toen de wekker, onze mede-pelgrimmers zullen ons niet gauw vergeten ;o)) laat vertrokken doordat will zich niet lekker voelde, was een uur of 9 voor we op pad gingen.

ik heb lekker liggen snurken hoorde ik, er waren nog meer snurkers maar die schijnen minder erg te zijn ;o(( er was er één die begon zachtjes en eindigde met een snak naar lucht en een ander bleef rustig doorzagen. ach anti-focussen en weer in slaap vallen, ik heb er zelf geen moeite mee. ik luister even, soms wat langer en val dan weer in slaap. voor de mensen die er last van hebben is het vervelender.

het wandelen, lopen, begon goed! heerlijk in een bosachtige omgeving gelopen. een paar kleine dorpjes (mooi en rustiek) met natuurlijk oude en verse koeienvlaaien ;o)) wat ik gisteren schreef over het boekje en de laatste horde, no way dus! het leek alsof we de o cebreiro opnieuw deden, wel met om de zoveel meter stijgen een stuk pad dat vlak was maar daarna begon het weer, omhoog! we zaten dus lekker hoog vandaag. daardoor wel mooie uit- en vergezichten, bergen blijven toch mooi, of je het nou met de auto doet of lopend. lopend geeft dan wel iets meer voldoening want je gaat op eigen kracht helemaal omhoog, en je geniet er langzamer van.

wat me hier erg opvalt is dat tijdens het lopen je heel veel vogels ziet, meer dan in nederland. ik had wasim, mijn jonge syrische vriend er ook al over gehoord, die vond ook dat ie zo weinig vogels zag in nederland. het gekke / mooie nu is dat als je aankomt lopen er zo’n vogel vanuit de lucht of vanuit de bosjes 2 meter voor je plaats neemt en heel rustig wacht op wat jij doet, ze lijken totaal niet bang te zijn. op het moment dat je beweegt, hetzij om te lopen of om je fototoestel te pakken ze wel weer opvliegen of de bosjes weer induiken. maar op 2 meter afstand! mooi om te zien.

vanmorgen voor we vertrokken zag ik ineens, ik hoorde ze al aan komen door het drukke geklets, een groep van zo’n 50 man/vrouw. waar ze gebleven zijn weet ik niet want er waren vandaag weer keuzes te maken. we hadden een noordelijke en een zuidelijke route, wij hebben voor de noordelijke gekozen, iets korter qua afstand en dat kwam voor will wel goed uit.

in die kleine dorpjes hebben ze ook allemaal een kerk, kerkje eerder, klein maar fijn zullen we maar zeggen. ze zitten allemaal op slot, achter traliedeuren. je kunt er dus wel naar binnen kijken. de meesten hebben oud houtsnijwerken altaren met beelden. ik heb er wel foto’s van maar die zijn niet echt tot in detail even duidelijk. jammer maar ik ga er niet voor terug ;o)) bij de volgende zal ik beter mijn best doen.

ik heb nog een tijdje opgelopen met een australische jongedame, net klaar met haar studie economie en ze ging werken voor een……… management consultancy bedrijf :o)) lekker gekletst over werk en what to expect of it. ik ben nou verschillende mensen tegengekomen die allemaal zeiden dat ze een universitaire studie gedaan hebben, het gekke is dat ze nooit zeggen welke studie, ik moet er altijd naar vragen :o(( vreemd.

het was weer warm vandaag, raar hoor die temperatuurbeleving, gisteren was het bijvoorbeeld warmer dan vandaag, toch gauw zo’n 5 graden verschil, maar vandaag was het in mijn beleving echt veel warmer, moest ook veel meer drinken, kreeg zelfs een beetje hoofdpijn. morgen krijgen we  een echte drop qua temperatuur, back to basics zal’k maar zeggen. warme kleren weer aan, broekspijpen er weer aan ritsen, brrrrr ze dreigen zelfs weer met onweer en regen ;o))

ik stop er nu even mee, morgen verder, mijn ipad doet raar! typen werkt niet goed ;o)) misschien ook last van de temperatuur ;o)) gaat nu een stuk beter, wel de gewoonlijke typefouten maar niet het haperen. het is dus nu ook een stuk koeler, 21 graden en morgen een max van 19, lekker om te lopen in ieder geval! de weergoden dreiging is weer helemaal aan ons voorbij gegaan, maf hoor. niet dat ik op regen en onweer zit te wachten, zeker niet als we moeten lopen maar de laatste regenbui tijdens het lopen was in frankrijk. we horen wel andere mensen die het wel meegemaakt hebben.

we hebben weer een leuk onderkomen voor onze rustdag, bij aankomst meteen maar ingecheckt, spullen weggebracht en weer heel snel naar beneden om de vochtdepletie te behandelen met een paar hele koele rakkertjes op het terras voor de deur van onze hostal ;o)) vanuit onze kamer hebben we uitzicht over de rivier die hier door de stad stroomt, het ruist en ruist maar door, net zoals het leven ;o))

hasta luego

Foto’s

1 Reactie

  1. Josje:
    19 juli 2017
    Kampioenschap snurken . Vast een familiedingetje . Leuk dat je ook Willy haar kant van de dag kunt lezen. Hier nu onweer na een hele warme dag . Lekker afkoelen . Fijne rustdag .