van zee naar cee

van o logoso naar cee

klinkt leuk cee, je spreekt het niet uit als sea maar het ligt er wel aan. de atlantische zee zelfs. klein havenstadje in een baai die gevormd word door het schiereiland waar fisterra zich bevind en wat ons eindstation zal zijn voor deze trip. nou ja eind…….. ik zit er over te denken om toch die 30 kilometer naar muxia nog maar even te lopen ;o)) dan is ie voor mij echt afgesloten zalk maar zeggn ;o))

het weer was vandaag wel dreigend maar niet storend! de zon was er ook ruimschoots, het scheelde denk ik wel dat ik bijna een uur later dan will vertrok, ik had lekker uitgeslapen en will was al klaar met ontbijten toen ik net wakker was en de deur uit wilde gaan. 

mooie vergezichten afgewisseld met ingeslotenheid door laaghangende bewolking, maar iedere keer als ik dacht moet ik mijn poncho pakken dan veegde de wind mijn pad weer helemaal schoon en kon ik mijn aandacht weer aan de omgeving schenken! en die is mooi, ik geniet weer! ik begon zelfs te fluiten en te zingen ;o() foto’s te maken en details in me op te nemen van de omgeving! yes! nogmaals dit is wat ik wil, de rust en eenvoud in het pelgrimeren, al is dat een te groot woord voor mij aan het worden. ik moet er nog eens ruim over gaan delibereren! 

ik heb dus heerlijk geslapen! lekker rustig kamertje er drong geen enkel geluid naar binnen, wel naar buiten ;o)) maar daar heb ik dan weer geen last van ;o))

vandaag met name de afdaling geoefend, zaten ook wel wat opstijgingen bij maar toch, we moesten naar zeeniveau en dat was zeker het laatste stuk echt naar beneden! en dan ineens is de zee er, mooi om te zien, de baai met zijn landtongen die de zee insteken en de zon die de heiigheid probeert te verdampen wat hem uiteindelijk niet lukte maar daardoor toch ook weer een soort mystiek creëerde bij aankomst. we hebben het dus gedaan, van noordzee naar atlantische oceaan! en wat een afstand om daar uiteindelijk aan te komen. will is net even naar de haven geweest om te kijken, ik bewaar hem voor morgen en wil dan ook met mijn voeten het water in! moet wel ijskoud zijn heb ik begrepen maar dat zal me niet weerhouden. dat is één van de lekkerste traktaties voor mijn voeten, ijskoud water na een dag wandelen. ik begin de douchebeurt ook altijd met mijn voeten koud te besproeien en dat voelt zo goed, heerlijk! als ik dan al die aderen, ultiem verwijd door het lopen, zie verkleinen door het koude water voelt het alsof je een koud dompelbad na een sauna neemt, even schrikken maar daarna :o)))))

ik heb vandaag ook de snelheid waarmee ik loop maar eens gemeten, die varieert zo tussen de 4 km bergop tot 5,5 á 6 km vlak lopend. naar beneden maar niet gedaan want dan heb ik echt alle aandacht nodig bij het lopen in verband met het vele gruis wat er ligt en de ongelijkheid van de grond.

onderweg nog een kapel tegengekomen. bijna kerk-groot, maar goed, ze noemden het een kapel. weer dicht! wel jammer, maar het zal wel nodig zijn. wel maf, het is alweer een tijd geleden dat er een kapel of kerk onderweg open was. je zou toch verwachten dat er op zo’n pelgrimsroute wel meer kerken open zouden zijn. het zal wel met bescherming te maken hebben, jammer dat dat nodig is!

vandaag mijn waterzak weer flink moeten gebruiken, ik denk zo’n 12 kilometer geen bar/café tegengekomen, alleen maar bos en akkers en je wordt ondanks dat de zon niet veel schijnt best wel dorstig door de inspanning en het zweten.

over zweten gesproken, ik ga komende week mijn rugzak eens goed wassen! ik ben er nu achter waar die zurige lucht toch vandaan komt ;o(( ik heb er al een paar dagen last van maar kon er maar niet achter komen waar het zat. iedere keer als de wind goed stond dan kreeg ik weer zo’n vlaag in mijn neus. ik had al eens om me heen gekeken als er mensen in de buurt waren wie het zou kunnen zijn, maar kon niemand erop vast pinnen. ook al regelmatig aan mijn eigen kleren lopen snuffelen maar dat was het ook niet en ineens, hoe wazig kun je zijn om het niet te bedenken, ging het lampje aan! ik heb mijn neus er dus maar even aan laten snuffelen en ja hoor! ik zal er nog 1 dag aan moeten geloven maar dan gaat ie echt in de wasmachine, die lucht moet er uit :o))

vandaag weer in een lekker luxe hotel. ik begin er nog aan te wennen ;o)) ze hebben een goede keuken hier, ik zag lamsbout, langzaam gegaard op lage temperatuur, en hij is aan te bevelen, heerlijk. straks weer naar beneden voor een late hap en wat drank en dan maar weer vroeg naar bed.

ik weet niet of het is omdat we het eind naderen en ik er aan toegeef maar ik ben best wel moe merk ik, ik kan echt slapen en doorslapen! al die tijd moesten we natuurlijk door, je wil toch naar het eindpunt en we hebben niet onbeperkt de tijd om dat te doen. het is denk ik net zoiets alsdat je er van uitgaat dat je 20 kilometer moet lopen en dan bij het eindpunt hoort dat je nog eens 5 verder moet, pffffff gaat er dan door je hoofd maar als je er van uit gaat dat je het niet weet loop je zo 10 kilometer extra zonder al teveel moeite. als er iets is dat ik geleerd heb tijdens deze trip is dat het allemaal een mindset is! waar stel je je op in en waarom!

ik ga weer even een biertje doen ;o))

hasta luego!