on(door)grondelijke wegen

van agés naar burgos

vanmorgen na een paar kilometer in een dorp aangekomen, een wereld erfgoed plaats. ze hebben hier botten gevonden van de eerste mensen in europa. alles was nog dicht dus we hebben weinig kunnen zien. het enige wat er midden in het dorp stond was een beeltenis van hoe ze er ongeveer uit hebben moeten gezien. hierna ging het rapido bergopwaarts, peentjes zweten! maar goed te doen. boven aangekomen stond er een giga kruis met allemaal symbolisch neergelegde steentjes door de vele pelgrims. ik heb er ook nog een foto van een soort edelweiss-achtig bloempje gemaakt, stond er helemaal alleen te zijn in zijn soort ;o(( het bergje af ging eigenlijk net zo snel als er op en voor ik het wist stond ik weer op een brede rotspuinweg. lekker weer de voeten gemasseerd. hij ging snel weer over in een asfaltweg die we de hele dag daarna ook belopen hebben. het is hier echt alles of niks :o))

het eerste dorp wat ik toen tegenkwam had een leuk terras en ben daar gaan zitten wat eten en drinken. al gauw kwamen er een paar duitsers bij zitten in verschillende leeftijden. de wat oudere vrouw was een diacones, leuk gesprek mee gehad over leven met of zonder jezus en wat ze allemaal deed. bleek dat ze veel op texel kwam met de bruine vloot waarop ze duitse kinderen over het evangelie vertelde en hoe ze heden ten dage dat wat jezus deed gestalte konden geven.

was echt een leuk gesprek, ze stond gewoon open voor andere gedachtes en het bleek dat 2 van haar kinderen niet meer geloofden, één was zelf atheïst! toen ik zei dat dat op zich ook een vorm van geloof is moest ze lachen en zei dat ze dat de volgende keer zou gebruiken in de discussies die ze hadden thuis. ze was ook een man tegen gekomen die zei dat ie zijn geloof verloren had op de camino frances hier in spanje toen ie zag wat een circus het geworden was. ik vind dat vreemd, zei ik ook tegen haar, ik kan me voorstellen dat je het geloof in de mensen verliest maar je geloof in god is toch van een andere orde lijkt me! ach die discussies zul je blijven houden, leuk maar onzinnig!

daarna dus veel asfalt en warm, op zich goed te doen! lekker doorgestapt en kwam onderweg op een hele lange brede autoweg nog een new yorker tegen die nu in connecticut woont en spaanse les had gegeven. hij liep mank en toen ik er naar vroeg bleek dat ie een gedeeltelijk afgescheurde achillespees had, dat was 3 weken voor vertrek naar spanje gebeurd. toen ik vroeg of zijn dokter dat dan wel goed vond zei hij van nee, maar ik ben toch gegaan ;o) kun je nagaan wat sommige mensen er voor over hebben om te gaan lopen, de camino dan! verder weer een goed gesprek gehad over trumpetisme en hoe hij daar tegenover stond, geen fan dus! wel leuk om dat te vragen aan amerikanen, in tegenstelling tot de fransen gaan ze er voor. waar de fransen al gauw stopten omdat ze daar geen zin in hadden, gaan de amerikanen er vol in en met overtuiging. wat ik zo hoor van de verschillende kampen lijkt het mij net een soort politieke burgeroorlog, maf hoor! lekker sloom gelopen met hem, hij ging echt traag, sommige dagen deed ie wel 12 uur over, pfffff, moet er niet aan denken. heb hem weer achter me gelaten en toen kwam ik twee canadezen tegen een moeder en dochter, die laatste had het echt zwaar, en ik heb samen met moeders een beetje de weg geprobeerd te vinden in burgos, ook hier weer net als in andere grote steden is de weg soms moeilijk te vinden. ook leuk mee lopen praten, over haar werk voornamelijk. ze is psychiatrisch verpleegkundige in een gevangenis en denkt er over om te stoppen, het wordt te zwaar met soms heftige suïcide gevallen en net als ik is ze zorgmoe! af en toe waren we dochterlief helemaal kwijt omdat we helemaal opgingen in het gesprek en ook veel sneller liepen dan haar dochter :o)) ook die heb ik weer gedag gezegd toen ik naar ons airbnb huisje moest en zei naar hun hotel, ook hun nemen een rustdag morgen.

het huisje bleek pas om 15 uur te betreden te zijn omdat ie nog aan het schoonmaken was. dus maar lekker op een terras neergezegen en een snackie genomen met een paar biertjes. toen ik wilde betalen en mijn pinpas trok bleek dat niet te kunnen. oeps, geen geld op zak ook, ik zou vandaag of morgen gaan pinnen! er bleek een bank vlakbij te zijn en voor een kleine €9,= rekening heb ik mijn id-kaart achtergelaten en ben met mijn rugzak naar het appartement gelopen daar de rugzak gestald en op naar de bank en terug naar het café, alwaar ik vervolgens weer lekker ben gaan bieren en patcharannen ;o)) toen will gearriveerd was en een broodje gegeten had met een biertje konden we ook in ons appartement. aldaar lekker gedoucht en de was gedaan en ik een lekkere siësta genomen! was er erg aan toe ;o))

‘s avonds nog even bij een ecologisch winkeltje/restaurant gegeten, toen op naar huis en ik ga zo lekker naar bed :o))

hasta luego,