alto del perdón

van pamplona naar uterga

vanmorgen hoefde riena ons niet weg te brengen, we konden zo vanuit ons huisje de route oppakken, maar voordat we pamplona uit waren duurde nog wel even. will was niet lekker, misselijk en kreeg ter hoogte van een park vreselijke krampen en moest acuut naar het toilet, wat er natuurlijk niet was! het park wel! daar stonden alleen wel allemaal hekken om de perken en bomen heen! heel apart! misschien werd er teveel gebruik van gemaakt als toilet ;o) ik weet het niet. de noodtoiletten die er stonden zaten helaas allemaal op slot. maar goed, ze vond een teiltje in een afvalbak alsof ie daar neergezet was voor noodgevallen. de nood kunnen ledigen maar helaas net even te laat :o(( met lekkage als gevolg! ze heeft gelukkig veel schoon kunnen maken bij een kraantje in het park. toen ze zich uiteindelijk wat beter voelde toch maar gaan lopen. bij een apotheek nog wat druivensuiker ingeslagen en wat ors gedronken.

het ging daarna bergopwaarts, met will en het lopen ;o) door schaduwarme buitenwijken, langs de universiteit langzaamaan in de boeren business terechtgekomen. ook hier weer weinig schaduw! gelukkig in het begin wat bewolking maar die verdween al snel! ze bleven hangen in de bergen achter ons ;o( dwars door de graanvelden, klaar om geoogst te worden. dat gaf het warmtegevoel eigenlijk alleen maar meer waarde als je door die droge goudgele velden loopt.

het omhoog klimmen ging eigenlijk de hele morgen heel geleidelijk. will had niet eens in de gaten dat we al zo hoog zaten totdat we het eerste dorp tegenkwamen, nog zo’n 160 meter naar de top toen. in dat dorp lekker op het terras aan de cola en watermeloen gezeten. will bleef lekker op de ors en cola, nou ja, lekker ;o( noodgedwongen, ze durfde niet al te raar te doen met eten.

daar kwamen we amy weer tegen, haar vader was dit keer ook mee, ze was erg uitgelaten! één van de duitsers die bij ons in de tuin in sjpdp was komen zitten en niet weg te krijgen was, was ook bij hun. hier kwamen we ook 2 canadese vrouwen tegen. ze waren net begonnen met lopen, 4 dagen, vanaf sjpdp. ze bleven daar in het dorp slapen, doen ze goed!

wij zijn doorgegaan om de laatste loodjes wat lichter te maken. en het was het waard, schitterend uitzicht boven op de top! de alto del perdón, heel veel windmolens ook op de heuvelrug, prima plaats daar voor, door de thermiek staat daar veel wind. er stond ook een beeldengroep in corten staal, de camino-karavaan verbeeldend. wij pasten er goed tussen ;o)

zeer tot onze verbazing stond er ook nog een food-caravan en nog met vega en veganeten ook! boven op de heuvelrug, spanje is wat dat betreft toch een stuk beter blijkbaar dan frankrijk! will heeft daar dus een veganburger gegeten en die bleef er gelukkig ook in!

en toen moesten we naar beneden! een pad, soms een trap met hoge treden, met allemaal grote en kleine kiezelstenen, we moesten echt goed opletten. soms was er aan de zijkant wel een pad zonder maar dan liep je dus schuin naar beneden en schuin zijwaarts, ook niet lang vol te houden!

we hebben het zonder kleerscheuren dus bereikt, het dal en het dorp, uterga.

ik had riena al geappt dat we aan de afdaling bezig waren en toen ik het dorp door was en bij 2 albergues tegenover elkaar keek waar ik wilde gaan zitten hoorde ik achter me roepen, ik dacht eerst dat het klantenwerving was van 1 van de albergues omdat ik bij de ander stond maar het bleken riena en pats te zijn die daar op het terras zaten te schreeuwen :o)) ik daarheen en snel een cola naar binnen gewerkt, erg dorstig geworden. niet veel later kwam will er ook aan en die dus ook weer aan de cola.

amy d’r vader en de duitser kwamen daar ook heen, sliepen in die albergue.

wij in de auto, weer terug naar pamplona, ik ga het huisje echt wel missen! op straat in pamplona weer erg levendig en druk, erg gezellig maar wij wilden alleen maar douchen en we moesten de spullen nog uitzoeken. riena had op ons verzoek spullen meegenomen en we wilden ook wat spullen mee teruggeven. waaronder dus mijn afgesleten schoenen! ik krijg het geld terug van bever, omdat de  situatie best wel lastig was hadden ze gevraagd of ik de schoenen op wilde sturen en dan zouden ze het geld terugstorten! klasse! ik kreeg na de afwijzing van beversport en mijn respons daarop een nieuwe mail waarin ze toch een “paar passen terug wilden” in het verhaal! klasse! ik denk dat hanwags gewoon geen goede bergschoenen zijn en dit zijn voor mij dus ook de laatste die ik koop van dat merk! het schijnt dat er dus verschil in zool-bestendigheid bestaat. ik had gewild dat ze dat in de winkel ook tegen mij gezegd hadden! er schijnt een verschil van zo’n duizend kilometer te zijn tussen de verschillende merken. je moet dus 500 tot 1500 km op bergschoenen moeten kunnen lopen! had ik dat maar eerder gehoord! na alles uitgezocht te hebben was het weer tijd voor en wijntje en daarna een resto’tje, weer een vega. ik vond hem tegenvallen! de vegan van gisteren was stukken lekkerder! maar goed, buikje weer vol en maar vroeg naar bed, want morgen weer ruim 20 km lopen.

hasta luego,