baden-powell gevoel

van ostabat-asme naar donibane garazi oftewel saint-jean-pied-de-port

gisteravond een versterkt groepsgevoel, door samenzang! onder leiding van onze host! hoog baden powell gevoel ;o( dit is niks voor mij!

hij wilde graag zijn zangkunsten laten horen (niet onverdienstelijk by the way) en deed dit in baskisch en frans waarbij we allemaal mee moesten klappen en zingen. ook "ultreia" HET lied van de pelgrims werd ingezet. ik ken het nog steeds niet, doe er ook niet echt moeite voor, maar de meeste pelgrims wel. het is in het frans en werd dus uit volle borst meegezongen. daarna vroeg ie aan de dames in het gezelschap om wat te zingen, de één deed een frans liedje een ander een schots. will begon met haar aangepaste vegetarische versie vani alouette waarbij ze in plaats van plumerai (plukken) caresée (strelen) zong ;o))

lekker geslapen, ik ga hier de boeken in als de slachter van ostabat-asme denk ik, ik heb 's middags een ware vliegenplaag in mijn slaapkamer verholpen, moest er even wat voor doen maar uiteindelijk had ik ze allemaal ;o(( gigantisch, zoveel vliegen hier, ik moest even aan pakistan denken waar we in de bergen aankwamen bij een hotelletje, we zagen een zwarte tafel....... allemaal vliegen dus! je wordt echt belaagd en wondjes weten ze feilloos te vinden, wel jammer, het is hier een hele mooie omgeving.

's middags werd het al mistig, laaghangende wolken, en dat heeft zich 's nachts verder ontwikkeld tot een dichte mist toen ik 's morgens naar buiten keek. na het vroege ontbijt meteen op naar sjpdp in colonne! er zijn veel meer pelgrims nu, alle routes zijn nu wel zo’n beetje bij elkaar gekomen voor de tocht over de pyreneeën. het was mooie wandeling, met een onverwachte ontmoeting met een kip in de sloot langs de kant van de weg, zij was net zo verbaasd als ik toen we elkaar aankeken. een beetje op en neer maar niet veel, goed te doen ook. we kwamen ook weer verschillende oude ras fruitbomen tegen. allemaal op de route aangeplant door de lokale clubjes die de routes verzorgen, goed idee alhoewel ze nu nog jong zijn en er nog geen fruit aanzit.

wel een stukje afgesneden of eigenlijk een keuze gemaakt voor een route die langs de autoweg loopt, vanwege de hiel van will die een licht ontstoken wondje op d'r hiel en een grote blaar op haar grote teen heeft, de hiel werd 's morgens nog goed verzorgd door een amerikaanse arts die ook pelgrimeert. ik vond de autoweg goed te doen, natuurlijk moet je opletten, als er een vrachtwagen aankomt (hebben nogal aanzuigende werking) even een stapje opzij, naar links dan ;o) we lopen meestal links omdat we dan de auto’s aan zien komen. er kwam ook nog een herinnering naar boven van vorige keren dat wij door riena weggebracht en weer opgehaald werden en dat we dan de pelgrims ook zagen lopen in weer en wind, het voelde toen toch anders dan nu, nu ben ik zelf zo'n pelgrim! ik werd ook nog luid betoeterd door een auto van transport claudine (die van de dag-rugzakjes transport)

mijn onderdanen hebben het heft over genomen, ze hebben een geheel eigen autonomie verworven ;o) zelfs als ik er op let veranderd er niets meer qua ritme, ze versnellen en vertragen naar gelang ik omhoog of omlaag ga en mijn armen met de stokken beginnen er ook aan mee te werken merk ik, ik moet echt moeite doen om langzamer te lopen bijvoorbeeld. van mijn enkel heb ik helemaal geen last meer! gelukkig! ik voel mijn voeten echt wel maar dat is ook niet zo verwonderlijk vind ik.

bij saint-jean-le-vieux doemden de eerst toppen van de pyreneeën uit de mist op, het begon toen pas op te klaren, imposant! en dat zijn dan nog niet de toppen waar wij overheen moeten ;o( hoe dichter we bij sjpdp kwamen des te duidelijker werd het en kwam er steeds weer een nieuwe hogere top in ons gezichtsveld ;o)

aangekomen in sjpdp, we liepen zo de straat in waar ons airbnb huisje ook stond. in de oude stad, eerst door de oude stadspoort heen waar een groep toeristen door een gids rondgeleid werden, will hoorde haar toen zeggen “kijk daar gaan er weer twee” het was druk, met dagtoeristen en pelgrims sommige zich klaarmakend om de eerste stappen te zetten en anderen die al langer bezig zijn, heel druk!

we kwamen als een van de eerste dingen het pelgrimsburo tegen en wat doe je dan als echte tamponjager, tampon halen! we kregen ook meteen uitleg over hoe onze weg te vervolgen met een routekaart waar allerlei details op stonden zoals waar drinkwater bijgetankt kan worden etc, ook een lijst met hostels, refugio’s etc in spanje met telefoonnummers en allerlei andere details zoals wel of niet zelf kunnen koken etc etc.

ons huisje bleek na enig gezoek, we konden het huisnummer niet vinden, recht tegenover het pelgrimsburo te zitten. het is weer een mooie stek om te overnachten, iets van de weg af dus ook wat rustiger.

sjpdp heeft een oud centrum en nieuwe woonwijken erom heen gebouwd, een oud vestingstadje met de muren nog intact waar je ook een rondwandeling over kunt maken, vanmiddag maar eens kijken.

in het huisje stond een fles champagne klaar voor will. femke had dat geregeld. totaal onverwachts voor will :o)) ik ben meteen op zoek gegaan voor wat creme de mure of iets dergelijks want een kir royal vinden ik en mijn maag lekkerder. lekker in de tuin genoten van de champagne en rustig aan gedaan. 

later naar een farmacie voor de hoognodige dingetjes, kleine zeep, tandpasta en een hele goede deo. ik hoef die deo maar 2 of 3 x in de week op te doen en……… het werkt! het zijn ook nog eens hele lichte (gewicht) flacons, ik heb er gelijk maar 2 meegenomen want ik weet niet of ik deze in spanje zomaar weer vind.

wat wel lullig was, ik dacht een afspraak gemaakt te hebben bij een masseur maar, ik was er niet op tijd! toen heeft ze die maar geannuleerd en iemand anders die tijd gegeven, verder zijn alle masseurs hier compleet volgeboekt! gouden handel lijkt me, ze vond het ook niet eens jammer voor me, ze was heel kort van, je was er niet en iemand anders wel, succes, doeiii. heel jammer!

á tout á l’heure