vliegen

van saint-palais naar ostabat-asme

vanmorgen kregen we hem meteen voor onze kiezen! steil omhoog! daarna nog 1 en daarna nog een 1/2 ;o)) goed te doen. doucement doucement tot je boven bent en dan weer naar beneden ;o)

wel mooi, het was erg bewolkt, donkere wolken ook maar geen regen, alleen wat spettertjes. we liepen op een gegeven moment zelfs in de onderlaag van de wolken! wordt je ook wat nattig van ;o)) alleen te merken bij mij aan de rugzak, die was wat vochtig aan de buitenkant. zelf was ik nat van het zweten :o) kon geen spettertje tegen op!

2 en een 1/2 heuvel dus, de eerste door een bos, mooi en stil met alleen maar het geluid van de wind door de bomen en de vogels! bovenaan zo'n 300 meter hoger werden we beloond met een beeldhouwwerk, "le reflet du ciel", (de weerspiegeling van de hemel) kon er niets bij bedenken maar goed kunstelijke vrijheden en zo ;o)) zie foto, kun je zelf bepalen of je er iets mee kunt. stond er wel mooi daar! dat dan wel weer.

vervolgens konden we weer helemaal naar beneden ;o( en weer omhoog ;o) onderweg stond er nog een stèle de gibraltar. waarom gibraltar? ik moet je het antwoord schuldig blijven. stèle is een stuk rechtop staand stuk rots / steen wat een belangrijk punt markeert. in dit geval 3 pelgrimswegen die bij elkaar komen. het was in dit geval ook een soort (vroege anwb) richtingaanwijzer naar bekende plaatsen, gibraltar er niet tussen kunnen vinden ;o)

de 2de heuvel was net zo hoog als de eerste maar dat was een pad over rotsen, niets uitgehakt of aangelegd. het waren rotsplaten, inmiddels behoorlijk verbrokkeld maar goed te lopen, af en toe beetje steilig maar ach, we worden al echte mountaineers :o)) makkie ;o)) bovenop stond een kapelletje, baskisch, met daarin maria met kindeke en jezus als volwassene, in een ruimte ernaast in de hoek. mooi uitzicht rondom daar, weer op wolkhoogte maar gelukkig zaten ze nu verderop waardoor we een gigantisch uitzicht hadden! ze hadden daat in de ruimte van jezus als volwassene ook plaats gemaakt voor een tafel zodat je daar kon schuilen en wat eten.

maar weer verder na wat gegeten te hebben, ik de verkeerde kant op en werd net op tijd terug geroepen door will, de pijlen van de route waren allemaal overplakt door de richtingaanwijzers van de fietsende pelgrims ;o( niet mooi om dat te doen!

verder kabbelend naar beneden gelopen en door een klein buurtschapje, 2 boerderijen en een restaurant, gelopen. hier even bij de kerk weer wat gerust en de voeten laten luchte en drogen, loopt weer stukken beter daarna.

hier de 1ste dagrugzakjes pelgrims ook tegen gekomen, de groepen waar ik het al eerder over had. hun grote tassen of rugzakken (sac á dos in het frans, mooi woord voor een rugzak) worden dan van plek naar plek gebracht. een lichte en andere manier van lopen. ook meer pelgrims die langer lopen net zoals wij, veel meer! je kunt goed merken dat de drie routes samen gekomen zijn. als dit zo doorgaat staat ons in spanje nog wat te wachten! en ik weet niet of ik dat leuk vind!

de hele pelgrimsroute is een economische factor aan het worden, we hadden al wat fransen er over gehoord maar nu merken en zien we het zelf ook! een hele industrie is er om heen gebouwd. het vergt natuurlijk ook wel wat om ze allemaal te voederen en onderdak te geven maar de winsten eruit zijn ook niet mals.

de 1/2 heuvel was niet zo hoog, weer door een bos heen en was heel goed te doen. toen we er uit kwamen werden we getrakteerd op een mooi uitzicht, ostabat-asme met zijn witte huizen en kerk in de verte en heuvels rondom met groene weiden en wolken om de heuveltoppen, mooiiiiiiii!

in ostabat-asme kwam iedereen bij elkaar bij de lokale epicerie (winkel van sinkeltje in voedingswaren en sop spullen etc. ernaast zat een bar met een klein terras waar iedereen neerzeeg en een biertje deed en zijn eigen eten of dat uit de epicerie op at. een probleem daar was dat er in die ruimte buiten maar één klein vuilnisbakje stond en die was overvol. toen will er heen liep om wat weg te gooien werd ze door één van de omwonenden aangesproken om dat niet te doen want hun hadden er hinder van, deksel kon niet dicht dus katten en ander ongedierte hadden vrij spel. toen ik vervolgens ons vuil de bar inbracht met de vraag of ze dat weg kon gooien kreeg ik een pffffff zucht van de eigenaresse maar ze pakte het wel aan. toen ik zei dat de buurvouw er problemen mee had dat er maar één overvolle vuilnisbak stond maakte ze met twee armen een wegwerpgebaar. ze verkoopt wel de spullen dus maar wil de rotzooi door een ander laten opruimen :o)

we zijn maar weggegaan, op naar de slaapplaats, 10 minuten lopen buiten het dorp, daar aangekomen bleek ie pas om 15 uur open te gaan er waren gelukkig wel tafels en stoelen.

nu ik dit blog zit te schrijven voel ik wat die koeien moeten voelen in de weilanden, er zitten me hier toch een partij vliegen, ik word belaagd! er zitten denk ik nu een stuk of 15 á 20 op me ;o) en ik loop te wapperen met een handdoek en sla ze tot moes maar er blijven maar nieuwe komen. de eigenaresse kan er niets mee, begrijp ik ook, maar de deuren stonden open toen we aankwamen, hou die dan dicht lijkt me :o(( gelukkig slapen ze 's nachts dus er dan geen last van en ze fungeren dus ook als wekker morgenochtend :o)) er staat hier ook geen wind dus dat werkt ook niet echt mee :o) ach morgen zitten we weer ergens anders en zo heeft elke plek zijn voor's en na's

de eigenaresse heeft het een beetje druk en kan het allemaal niet zo goed aan, het drinken is vrij duur hier vergeleken met waar we vandaan komen, maar goed andere streken andere gewoontes zullen we maar denken. ik ga zo weer even naar het dorp kijken of ze daar tandpasta hebben, ik ben het kwijt en vind het waarschijnlijk pas weer als ik nieuwe gekocht heb, daar dan ook maar biertje doen en weer terug voor het eten om 19 uur.

á tout á l'heure,