hoogvlaktetje

9 mei 2017 - La Châtre, Frankrijk

vanmorgen lekker loom opgestart.

de rugzak proberen in te pakken, alles lag door de hele kamer heen. we hadden elk een 4 persoons kamer (2 stapelbedden) dus ruim verspreidingsgebied ;o)

dat lukte dus niet, die rugzak, iedere keer als ik wat wilde inpakken dacht ik, nee! straks nog nodig of, ik weet het nog niet. lekker gelaten voor wat het was en maar ontbijtje gegeten.

de belgen uitgezwaaid en toen op mijn dooie akkertje (rare terminologie eigenlijk) de rugzak ingepakt.

vandaag lekker gelopen, halverwege een kleine pauze, een bankje speciaal voor pèlerins neergezet! schoenen en sokken uit, halleluja! wat is dat dan lekker zeg.

daar het broodje (weet niet hoe het heet maar het is een plat opgerolde deegsliert met bakkersroom en noten en rozijnen er in) wat we 's morgens bij de rijdende bakker gekocht hadden, deze was heel erg lekker! de beste tot nu toe! die bakker verdient echt een prijs daarvoor! ze rijden hier nog langs de huizen, met alle vers gebakken producten er in, ze blijven zelfs toeteren als je niet meteen reageert :o)

we zaten vandaag, meteen na vertrek de hoogte in, op een hoogvlakte.

allemaal graanvelden! de graanschuur van frankrijk, wijdse uitzichten.

ook wel weer apart om doorheen te lopen. zo zie je steeds weer, soms per dag, het landschap veranderen. toen we vanmorgen omhoog moesten dacht ik even van daar gaan we weer, een rollercoaster van heuvels, maar nee, gelukkig! vind het namelijk best wel zwaar en vervelend als je net boven bent en weer naar beneden moet of, erger nog! als je net beneden bent en weer omhoog moet ;o( ik hoor net van will dat we dat de komende dagen wel gaan doen :o(

ze hadden ook een eigen vliegveldje, ik denk voor de sproeivliegtuigen, de baan was erg kort, 34 meter!

jeanne d'arc ook nog gezien, klein beeldje dan hè, als herderinnetje. wist niet dat ze zo begonnen was. is wel weer een heel ander beeld wat je dan krijgt van zo'n historisch persoon, nu eens geen zwaard maar een herdersstaf (daar had ze natuurlijk al mee geoefend) ze stond bij een antieke waterpomp met bassin, erg droog nu.

uiteindelijk dan toch in la châtre aangekomen, via een voorstadje wat alleen maar nieuwbouw heeft, ook wel apart! in het midden stond dan weer een hele oude kerk. één waar we weer eens niet in mochten :o) hier, hetzelfde als in nederland denk ik, spullen zijn niet meer zeker qua diefstal en vernielzucht, jammer hoor!

best wel lekker gelopen, maar mijn voeten voel ik wel na een hele dag. aderen opgezwollen en tussen de middag zelfs beetje blauwig, van de kleine bloedvaatjes waarschijnlijk. ik voel ze ook goed, moet toch wel tot een paar uur na het lopen telkens weer even opstarten :o( heb in een programma op tv ooit eens iemand horen zeggen op het plein voor de kerk in santiago "de pelgrim herken je van de ander mensen doordat ze wat kreupel lopen" ik herken en onderschrijf dat van harte. gaat niet altijd op natuurlijk, want toen we vanmiddag hier aankwamen en op het terras plaats namen zagen we de ene na de andere kreupelend voorbij lopen :o)

nu na 1 witje en 1 blondje lekker op bed met de benen omhoog, vanavond even lekker in bad, mmmmmmm. even oogjes toe, de was wordt gedaan, de wekelijkse goede wasbeurt zal 'k maar zeggen, dan hoeven we niet zelf moeilijk te doen! heerlijk! besteed graag dingen uit ;o)

gaan zo maar weer eens een happie doen ergens, laterzzzz

Foto’s