RPP

vandaag van la châtre naar neuvy-saint-sépulchre.

gisteravond in een crêperie gegeten, niet echt bijzonder, het menu was niet echt dat je zei we gaan er eens voor, het was vullend. zelfs een espresso macchiato was lastig, het schuim dan, toen ik eindelijk in mijn gebrekkige frans verteld had hoe en wat kon het niet omdat het koffieapparaat al schoon was :o( uiteindelijk, ze mocht het niet van de baas, heeft het meisje wat bediende het toch gedaan :o) ze kenden het dus niet hier in la châtre, de macchiato! nog even door het centrum gewandeld maar waren daar gauw klaar mee, was er uitgestorven en alleen maar wat zwervers op straat, we zaten in ieder geval niet in uitgaansgebied, niet dat we daar heen wilden hoor ;o)

na een vredige nacht met lucide momenten, laat opgestaan en gaan ontbijten. tas ingepakt, nog even langs gemeentehuis om een een tampon te halen en vort maar weer.

lekker gelopen, wel met moeie benen in begin, echt het gevoel als ik hier de hele dag mee moet lopen dan wordt het een zware dag maar, gelukkig verdween dat gevoel al snel en was er verder geen vuiltje aan de lucht. ook mijn achillespees gaf weinig problemen.

onderweg, kwam bea ons achterop lopen, drukke tante die ook zo liep. ze hoorde bij een geformeerde groep van pelgrims die elkaar onderweg tegen waren gekomen en met per dag wisselende samenstelling opliepen, allemaal al een tijdje onderweg.

al lopend en kletsend met bea kwamen we 2 anderen van haar groep tegen, rijk (uit 's gravenzande) en david (uit letland), abel (ook uit nederland) had wat scheenbeen problematiek en had geloof ik openbaar vervoer genomen. gelijk een RPP (relationele pelgrims perikelen) moment, de eerste! er waren wat strubbels geweest naar aanleiding van een humormoment van bea naar rijk, rijk kon dat niet waarderen en wij kregen alle ins en outs daarvan te horen en nog wat andere informatie over bea. het was ook de 1ste x dat ze elkaar weer tegenkwamen en bea kreeg dus ook te horen wat hij ervan vond! dat is dus wat er gebeurt als quasi vreemden met elkaar optrekken en de ander niet kunnen laten voor wat die ander is. we hebben allemaal een ander soort humor, gedachten, en manier van in het leven staan. 

later kregen we nog alle verhalen over david te horen, is het gewoon rijk die tegen dingen aanloopt? david is gaan lopen omdat ie van de alcohol af wil, lukt nog niet zo goed geloof ik. later op de dag kwamen we elkaar weer tegen en toen hoorde will van rijk dat david 2 bier met wodka weggewerkt had, david heeft ook een hele apothekerskast mee aan pillen, allemaal pammetjes (valium hoort daar bijv. toe), ik begrijp het wel! of drinken of pammetjes en anders een delirium, is eigenlijk ook geen keuze :o(

we kwamen bij elkaar op een lastig moment in de buurt van het kasteel. er lopen verschillende routes door dit gebied en wij lopen er één van, soms is het best lastig om de juiste weg te vinden, de aanwijzingen langs de kant van de weg lijken verdomd veel op elkaar en maken het daardoor niet echt makkelijk om je weg te vinden. maps.me een routeplanner app bracht uitkomst.

we hadden van cor de tip gekregen dat de route via het sint jacobsgenootschap in maps.me te krijgen is! erg handig, wel besloten na het uitgeprobeerd te hebben, dat we dat alleen in noodgevallen zouden doen. de spanning van het zoeken naar de route moet ook aanwezig blijven.

dit was een noodgeval! we kwamen er niet uit, naar later bleek omdat de parkeerplaats bij het kerkhof vernieuwd werd en er dus helemaal niet uitzag als parkeerplaats. met zijn vieren kwamen we er niet uit, bea was er klaar mee en ging haar eigen weg! de aanwijzers volgend waarvan zij dacht ze goed waren, ik maps.me erbij en op basis daarvan de route opgepikt, moest de anderen nog wel even overtuigen! will was ondertussen al een stuk die route opgelopen en had vervolgens gezien dat het klopte, gelukkig!

vlak daarna rijk en david gedag gezegd, wij zagen een mooie picknick tafel bij een stroompje en het was lunchtijd, we weten inmiddels dat we die dan ook moeten nemen, bankjes zijn dun bezaaid hier :o) daar een uurtje zonder schoenen en sokken even de voeten en schoenen gelucht, heerlijk.

 daar maak ik me eigenlijk nog de meeste zorgen over, de verweking van je voeten met warm weer door je eigen zweet.

vlak erna kwamen we door een soort van bosachtig steegje en ineens waren er allemaal bijen, zie foto, moeilijk te zien, ineens zag ik will die voor me liep een sprintje trekken :o) en ik dacht van hè tot ik de bijen om me heen zag zwermen en het nest zag! ik dus 1st heel koelbloedig en met gevaar voor eigen leven ;o) een foto gemaakt en vervolgens ook een sprintje getrokken :o)) wat blijven die bijen lang om je heen zoemen zeg :o(

toen we in neuvy-saint-sépulchre aankwamen zagen we dus rijk en david weer, bea was niet meer tevoorschijn gekomen. ze had ook een kennis hier rijden met een camper die haar oppikte en weer op de route zette voor een paar dagen, heerlijke ontbijtjes zoals ze zelf zei, niet frans! 

rijk en david kwamen net van het terras af en wij net uit de kerk ;o) will heeft met rijk staan praten en kreeg daar die alcohol en apotheek verhalen te horen en ik had een gesprek met david over zijn katers en dat ie daarvoor de pammetjes had, ik zei nog dat ie ook wat minder kon drinken (wist toen nog niet dat ie alcholist was) en dat wij vroeger dan koffie met vieux dronken voor dat we naar cursus gingen ;o)) ook over letland gesproken en de vele pro poetin russen die er zitten en niet willen integreren en dat de letten zich best wel zorgen maken over eventuele geopolitieke spelletjes die poetin, trump etc kunnen spelen en of de EU dan wel sterk genoeg zou zijn om dat tegen te houden etc etc etc. moeilijk hoor! ze zitten echt aan de grens met poetin als havik in hun nek te hijgen en de herinnering aan de bezetting die nog maar pas geleden was.

nog lekker op terras gezeten, 2 blondjes, dubbel gefermenteerd :o) gedronken. het was wel aan een doorgaande weg, raar hoor, hier in frankrijk gaan alle doorgaande wegen gewoon door het centrum heen met als gevolg dat al die vrachtwagens (heule grote ook) dwars door het centrum denderen.

even wat boodschappen gedaan voor de volgende dag en toen op zoek naar de gemeentelijke gîte, was even zoeken maar toch snel gevonden. we waren de enige 2 gasten, dus ruimte zat.

's avonds uit eten bij een lokaal camping restaurantje, heel gezellig, ook daar waren we de enige gasten en kregen dus alle aandacht! zij vonden het ook leuk, pelgrims waren welkome gasten daar. vriendelijk in hun ogen. kregen alle verhalen te horen over wat ze meemaken en de verhalen over de ganzen met hun pulletjes die ze voerden en oog ophielden want, er waren manouche in de  buurt, zwervers, zigeuner types! wel erg vooroordelerig maar goed, hun verhalen! en die wilden de ganzen jatten geloof ik. ons frans is niet zo goed om al die verhalen te volgen helaas :o(

en toen............ maar weer vroeg naar bed, om 21 uur lag ik plat! heerlijk! wel hele smalle, 1 persoons twijfelaars op zijn frans, met matrassen van veren. ik ging in het midden zitten en kreeg echt zo'n slapstickfilm moment, ik zag echt het hoofdeinde en voeteneinde naar elkaar toe komen :o) will is er 's nachts om een uur of 2 zelfs uitgedonderd, zo slap en smal waren ze :o))

ik loop even achter met bloggen, eergisteren geen tijd en de prik in de ipad was op :o)

voor nu, slaap zacht en gezond weer op!

trust xx