rust!

van negreira naar vilaserio

zo, ik zit weer aan een biertje, mijn 2de al! de eerste heb ik er uitgeslapen met een kleine siësta na welgedane arbeid en de 2de na het doen van mijn wasje met wasbord en een stuk zeep. op de goeie ouderwetse manier, zoals alles hier authenticiteit uitstraalt op het plekje waar we nu zitten, een eeuwenoud huis / boerderij. wat daar natuurlijk wel weer bijhoort zijn de legioenen moskas, er hangen hier ook een paar van die oude stroopstrippen en de killingfields zijn er niets bij, ze zien er zwart uit! allemaal dode vliegen.

signora is ook al wat aan de belegen kant maar een echte schat! lief en zorgzaam, ze komt af en toe een praatje maken ook al is mijn spaans niet je van het en serveert eten vanuit de keuken met gerechten van groentes uit eigen tuin, de sopa was heerlijk en vol! de stilte hier wordt af en toe verstoord door een vogel die fluit of een bij die geïnteresseerd is in mijn bierblikje waarbij het zoemen versterkt wordt in de opening van het blikje en dan natuurlijk; de animale peregrino die af en toe voorbij flitst met het wasje ;o))

vandaag lekker gelopen! de rust en stilte zijn weer terug! de hordes zijn afgezwaaid in santiago en het is nog maar een kleine minderheid daarvan die doorloopt, gelukkig :o)) heerlijk in de natuur over bospaden en af en toe een enkel klein dorpje waar je alleen de kippen hoort rondscharrelen. kwam vandaag ook een mastodont (mag je zo over een boom spreken?) van een eucalyptus tegen, pal naast de weg. echt giga groot! ze worden er wel mooier op! deed me wel afvragen of er ook oer-(eucalyptus)-bossen bestaan, lijkt me mooi om eens doorheen te lopen moet daar wel weer even aan wennen, het feit dat er niet meer om elke hoek een cafe/bar zit waar je je kunt laven aan een aqarius of een bocadillo (spaans stokbrood(je)) naar binnen kunt werken. moet dus meer water meenemen, vandaag te kort! was blij dat ik eindelijk iets tegenkwam en dat was pas na 10 kilometer lopen! morgen zak maar weer flink vullen met water.

we zijn aan het afbouwen, we lopen maar korte stukken de afgelopen en komende dagen, gemiddeld zo’n 15 km per dag, goed te doen dus en dat in de heerlijke rust en stilte van de afwezigheid van de andere peregrino’s :o)) toch was het te doen, de massa bedoel ik, was even wennen maar toch, je ziet op die manier ook wat het is voor veel andere mensen en dan met name de spanjaarden die er echt groepsuitjes met een religieus tintje van maken, ze doen de tocht echt vanuit hun hart voor de heer. ze maken er ook een feestje van maar daar zal onze lieve heer hartelijk om kunnen lachen (ik hoor dan zo’n zware bas-bulderende lach in mijn hoofd) kan ik me zo voorstellen, althans ik zou dat doen als ik hem was ;o)) 

we waren laat vanmorgen, om een uur of 10, na het ontbijt, zijn we pas vertrokken! was wel gelijk warm daardoor, zeker in de volle zon. we hebben vandaag een soort wasbord weg gehad, hij bleef maar stijgen en weer dalen en weer stijgen en weer dalen :o)) wel mooi evengoed maar af en toe een vlak stukkie ga je dan wel naar verlangen. mijn beheersing van de loopstokken is tot een ware kunst verheven zo langzamerhand. ik zwier ze heen en weer, zoals vandaag bij het veelvuldige klimmen, in mijn handen terwijl ik ze heel losjes vasthoudt.

net klaar met eten, heerlijk! zitten hier met een kleine groep mensen, de meesten jong. wel weer cosy! leuke gesprekken, met name één engelsman, welsh eigenlijk, is een breker in de communicatie. erg open en vragend. de meesten doen dit stuk in 2 of 3 dagen en wij cooling down in 5 dagen ;o)) zo maar weer eens lekker naar bed en klaar maken voor morgen, er schijnt regen te komen, motregen! waarschijnlijk de ergste nattigheid die je kunt krijgen, je word er door en doornat van. ook nu, ik zit onder een afdak, redelijk groot maar de wind blaast de nevel gewoon er onder door en het is al frisjes, vannacht maar weer eens onder een deken ;o))

hasta luego!