slaapplaatsen et une très gentil homme ;o)

12 juni 2017 - Hagetmau, Frankrijk

van hagetmau (azjetmoh) naar beyries, sorry naar orthez ;o))

we hoefden niet zover vandaag, was het plan :o) maar, plannen kunnen wijzigen! er werd ons ook een oplossing aangeboden, gelukkig!

was vandaag dus echt heuveltje op heuveltje af, flinke klimmen ook! we kunnen merken dat we richting pyreneeën gaan, het voorgeborchte! de hoogtes zijn nog niet eens echt indrukwekkend, alhoewel wel hoger dan we gewend waren, maar het zijn van die lange klimmen. natuurlijk altijd nog beter dan steile maar, pfffffff, zweten! ik heb dus 2,5 liter water weggewerkt tijdens het lopen, in 3 uur tijd. vlak voor het eind was het op, finaal!

vandaag stond er maar 10,8 km op het menu en dat was maar goed ook. de ochtend begon heiig en drukkend warm, gelukkig wel bewolkt. we hoorden later op de avond van een fietsende, duitse pelgrim dat er een behoorlijk depressief frontje ten noorden van ons lag ;o) later brak de zon door en dat verlichte de depressieve druk een beetje maar de directe warmte van de zon nam het flink over, we zitten hier echt subtropisch te lopen, het is werk aan het worden! nee hoor, geen werk, maar we leveren wel een behoorlijke inspanning op deze manier :o) hoogte en warmte training!

de weg was wel makkelijk, bijna geen afslagen, dus alle aandacht voor de weg en de omgeving. de weg was een hoop teer met weinig variatie, gespikkeld door het grind en soms wat kuilen ;o(( de omgeving was groen, mais, veel mais en zonnebloemen, veel zonnebloemen! de lucht was grijs en heiig, erg heiig ;o(( maar toch door het eentonige, ga je tranceachtig lopen en gaat de tijd best wel snel ;o)) het lijkt misschien vervelend zoals ik het nu neerzet maar, nee het blijft leuk om dit te doen. ik kijk er nog steeds naar uit om weer te beginnen. die trance heeft, zoals ik al eerder vermelde, best wel iets. het eentonige klikken van de batons (loopstokken) op de weg, stap voor stap naar het eindpunt van die dag en je hoofd helemaal leeg, heerlijk!

maar goed, we kwamen dus aan in beyries, will eerder dan ik (fotomomentjes en zo ;o)) en......... er was geen slaapplek! rien! nu was het al niet makkelijk om in deze regio slaapplaatsen te vinden dus we waren blij dat het gelukt was. verkeerd voorgelicht dus, de tent werd verbouwd! en de andere 2 slaapplekken die er normaal waren, wat kilometertjes verderop, waren dicht, vakantie!

nu waren er gelukkig heel veel mensen (inclusief de burrie) bij de mairie en de salle de fete (feestzaal, elk dorp heeft er wel een hier) want er moest gestemd worden voor het parlement.

will kreeg vervolgens een aanbieding waar we gretig gebruik van hebben gemaakt, het was of doorlopen in de hitte, 17 km, of een auto :o) we waren er allebei klaar voor :o) we zijn dus niet de enigen die er last van hebben, alle pelgrims horen we over bussen en liften op de autoweg. wij dus met de auto. thierry, zo heette de lieve man, bracht ons dus 17 km verderop naar orthez, helemaal naar de gîte municipal. die was vervolgens ook nog niet makkelijk te vinden (we zijn er 3 x aan voorbij gereden ;o)) maar hij heeft echt alles uit de kast gehaald om ons onder dak te krijgen! wat een zegen die man.

toen we geinstalleerd waren, ik was net klaar met douchen, will moest nog, kwamen er 2 nederlanders en een fransman binnen, wij waren dus al complet! samen met een frans stel en de fietsende duitser 6 personen totaal. maar voor het late trio was dan ook weer een oplossing voor handen, de zusters jacobijnen. iedereen weer happy! lastig hoor dié slaapplaatsen, we zijn nu tot 2 dorpen na pamplona onder dak, alles geregeld. maar we horen ook weer verhalen dat er in spanje, in tegenstelling tot wat we eerder hoorden, er ook problemen aan het ontstaan zijn doordat heel veel mensen pas in spanje beginnen met lopen en er een nieuw fenomeen ontstaan is, groepen! met reisleiders die van te voren alles boeken, de hele trip! helemaal uitgedacht en op maat gesneden en die dus zomaar een hele gîte in beslag nemen. ik geloof zelfs dat de bagage ook van plek naar plek gebracht wordt! nu moet natuurlijk iedereen weten hoe hij of zij wil lopen, maar het systeem is ontstaan vanuit de individuele pelgrims en het aanpassen van dat systeem naar een oplossing waarbij zowel de groepen als de indviduele hun weg kunne vinden gaat ook over heuveltjes en door dalen. afijn, we gaan het zien, tot nu toe is het gelukt! no worries! carpe diem in het nu!

we zijn nadat will gedoucht had maar lekker op een terras gaan zitten en de hitte, die al weer aan het afnemen was, uit ons lijf gaan drinken met blondjes en witjes, heel naar allemaal. toen weer terug naar de gîte voor de administratie en de tampons door de hostellier, will kreeg zelfs 2 tampons ;o))

's avonds nog op een terras gegeten, was fris en winderig aan het worden, 18 graden zelfs! ook dat schijnt des pyreneeës te zijn, 't kan friezen en dooien ;o) op zijn pyreneeës dan! wel voor will eindelijk eens een restaurant wat niet raar deed toen ze om vega eten vroeg, hij moest ff naar binnen en kwam toen terug en ja hoor, voor en hoofdgerecht! zo kan het dan ook. waar een will is is een weg ;o))

une étreinte chaleureuse vanuit orthez, omdat het hier fris is :o))

Foto’s