voetreflexmassage again!

van azofra naar redecilla del camino

heerlijk geslapen, ik dacht toen ik ging liggen dit wordt niks door de verlate siësta, maar nee hoor! ik ging liggen en weg naar dromenland, hoefde er geen heuveltje voor te beklimmen ;o))

vanmorgen in de kroeg het ontbijt gehaald, het zijn hier echt bar / restaurants met een grote sociale functie voor de inwoners ook! mooi om te zien, ze komen elkaar hier tegen, wisselen de laatste nieuwtjes uit en nieuwsgierig naar de vreemden (pelgrims met name) die over de vloer komen.

toen ik naar buiten kwam was het al een stuk warmer dan gisterochtend, beter! wel bewolkt maar heel goed loop weer. tegen de middag brak het wolkendek open en langzaam kwam de zon tevoorschijn (raar woord eigenlijk, tevoorschijn!) en toen werd het ook een stuk warmer, zweterig weer en de herinnering aan de 30+ temperatuur dagen kwamen ook weer omhoog! we hebben vanmiddag echt een voorproefje gehad van wat het zou zijn op de mesetas, het stuk tussen burgos en leon. een lange weg, eentonig, met veel graanvelden en warm! zon op je kop en geen schaduwplek te vinden, ik heb natuurlijk altijd mijn plu’tje nog maar liever niet! dus bussen dat stuk! vandaag hebben we de voeten gemasseerd op de plekken die we gisteren vergeten waren, er waren nog wat puntjes die we nog niet gehad hadden ;o(( echt niet leuk lopen op dit soort wegen. alhoewel ik ook veel mensen met sandalen zie lopen. die moeten het echt erg hebben lijkt me, daar kan dat gruis gewoon naar binnen!

zonder al teveel moeite hebben we grañón bereikt een klein, gezellig dorp. helaas we hadden besloten om door te lopen als dat kon anders hadden we morgen ruim 28 km moeten lopen en zo was het wat beter verdeeld! wel wat aquarius zitten tanken in grañón, vocht, vocht, vocht, het moet er in! wel raar hoor, ik heb niet eens in de gaten, ja, door het weinige plassen! dat ik zoveel vocht verlies door het zweten. de droge lucht hier zorgt ervoor dat je het niet merkt.

ik zag mijn italiaantje ook weer, hij was ook verrast. ik had mijn brace aan hem gegeven en advies over fysiotherapie en ibuprofen. het mooie was dat ie er zelf ontroerd door was, hij zei op een gegeven moment dat ie tijdens het lopen begon te huilen, op dat moment zelf had ie het er ook weer moeilijk mee, slikken! mooi! hij moest nog 16 km verder, had afgesproken met een deense vriend van hem en toen was het al 14.30 uur en warm, ik liep hem later achterna en voelde toen wat hij nog 16 km moest doen tussen de graanvelden door, pffff ik hoefde maar 2 km met een kleine omweg doordat ik de verkeerde afslag genomen had ;o)) even niet opletten en je gaat fuck! wel over een heuvel met bos en schaduw daardoor, ook weer eens leuk als je bedenkt dat er op de route zelf geen schaduw te vinden is.

we hadden vandaag weer een tsunami aan pelgrimmers, waar ze vandaan komen? ik weet het niet maar ze zijn er zo ineens en dan zijn ze ook weer weg :o)) maf! ik zat boven op de eerste heuvel die we tegenkwamen even uit te rusten en wachten op will en ik zag de ene na de andere voorbij komen. heel apart! nu in dit dorp waar we slapen zijn er niet zoveel. waarschijnlijk morgen weer een nieuwe golf.

ik kwam pas om een uur of 5 aan in dit dorp en zag dat er gemasseerd kon worden, jippie! ben gaan douchen en meteen naar de masseuse toe. heerlijk, ze was gespecialiseerd in voetreflexmassage maar deed ook rug en schouders. wel leuk om te zien dat elke masseu(r)(sseuse) zijn of haar eigen technieken ontwikkeld, iedere keer weer anders zo’n massage. houd het een b’tje spannend ;o))

het mooie van deze dorpen is ook dat je in een kleine sociale gemeenschap terecht komt, na het eten stond ik buiten en zag dat er op de kerkdeur een overlijdensbericht stond en alle ouwe mannetjes, die pas daarvoor in de kroeg zaten te kaarten en te drinken, moesten er toch even heen om te kijken en te bespreken. het leeft hier best wel en dan bedoel ik niet dat overlijdensbericht maar je ziet veel buurtcontacten met schreeuwen over en weer, naar de andere kant van het plein, want je gaat natuurlijk niet opstaan als het schreeuwend ook kan ;o)) heerlijk!

vanmiddag na de lunch ook nog de kathedraal van santo domingo de la calzada bekeken van binnen, beetje ingericht als museum en we moesten betalen om er in te komen maar voor pelgrims met paspoort maar € 3,= mooie kathedraal, alles stond wel achter gesloten traliehekken, wel weer jammer maar waarschijnlijk dus nodig! ben ook nog even naar boven geklommen. verdedigingscorridor op! met schietgaten (gleuven) en al. uitzicht op de omgeving viel tegen, maar altijd leuk om even op het dak van een kathedraal te mogen lopen :o))

onderweg tussen de graanvelden ook nog een gigantisch papaver veldje tegen gekomen, nog nooit zoveel papaver bij elkaar gezien, voor het maanzaad waarschijnlijk ;o))

terwijl ik dit type zit ik weer aan een glaasje pacharán (spaans) of patxaran (baskisch en catalaans) en schrik ;o(( we moeten op zoek naar de lekkerste! dat wordt dus drinken en proeven! er zijn meerdere soorten uit verschillende provincies! het wordt dus in tegenstelling tot mijn eerder bericht gemaakt van endrinas en niet van membrillos, ach een woord een woord en what’s in a name! als je een fles leeg hebt maakt het waarschijnlijk helemaal niets meer uit :o))

hasta luego,